Waarom toch dat verduivelde ego?
Toen Oranje uitgeschakeld werd tijdens het laatste EK, bleek al snel dat de individuele ego’s van onze sterren de oorzaak was. Waarom meenden sommige spelers dat ze méér waren dan de rest. Was het een oneerlijke strijd voor Van Marwijk of waren zijn leidinggevende capaciteiten niet voldoende? Zou crisismanagement de oplossing zijn geweest: bijvoorbeeld één of meerdere sterspelers ‘ontslaan’? Volgens Gullit was Van Marwijk vóóraf niet duidelijk in zijn communicatie naar de spelers over wie hij zou opstellen. Achteraf natuurlijk makkelijk praten, maar daarin onderscheiden goede managers zich van de mindere goden.
Het ego speelt in veel situaties een belangrijke rol. Typisch dat het vrijwel alleen voorkomt bij mannen. Natuurlijk zijn er vrouwelijke uitzonderingen, maar die zijn er ook onder de mannen. Het is vaak wonderbaarlijk te zien hoe onderling heftig discussiërende mannen verworden tot een rustige en nadenkende groep, wanneer er één of meerder vrouwen aan worden toegevoegd. Bij een Tweede Kamerdebat is het voor de mannen ‘sport’ om wel te praten, maar geen antwoord te geven op de gestelde vragen, m.a.w.: het slimste jongetje van de klas spelen en dan quasi intelligent kijken met een blik van “Zien jullie hoe ik dat doe?” Dit schijnt goed te zijn voor het ego, althans zo voelen ze het zelf (zonder dat ze weten dàt het hun ego betreft). In de debatten waar vrouwen bij betrokken zijn gaat dit vrijwel altijd veel meer om de inhoud dan voor het eigen ego.
Vorige week vroeg een vrouwelijke collega trainer aan haar mannelijke trainees waarom ze zo graag rollenspelen wilden doen tijdens haar communicatietraining. Als antwoord kreeg zij, dat ze haar rol als ‘de andere gesprekspartner’ zeer waarheidsgetrouw vertolkte èn vooral dat zij ‘duidelijk was op de feiten en fair was voor de mens’. Tijdens het professionaliseren van hun persoonlijke communicatie werd hun ego niet aangetast! Moraal van het verhaal: Overweeg de inzet van vrouwen, wanneer ego’s te groot zijn/worden.
Rob Lammers
Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego?
Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego? Waarom toch dat verduivelde ego?
