Waarom ‘dom’ slim is?

Taal en rekenen waren voor mijn zoon een lijdensweg op de basisschool. Hij leerde wel, maar had altijd slechte cijfers en daarom wilde hij nooit naar school. Hij vond zichzelf dom. Martijn was wel slim en daarom was het nooit iemand opgevallen dat hij dyslexie had. Deze ‘slimheid’ was hem bijna noodlottig geworden, want pas in groep 8 werd bij Martijn dyslexie¹ ontdekt. Met speciale bijlessen doorliep hij zonder een keer te blijven zitten de middelbare school, het Cios en binnenkort studeert hij af aan de Hogeschool Zuyd.
Sinds jaren staat “Wat bent u toch intelligent” op nummer 1 als felbegeerd compliment. Nog voor aantrekkelijk (2), betrouwbaar (3), gul (4) en loyaal (5).

Ons menselijk ego groeit enorm als we door anderen als slim gezien worden. Mensen proberen slimmer te lijken, om niet het lelijke eendje van de klas te zijn. Dat is wel te snappen, maar niet intelligent, want ‘dom zijn’ heeft zijn voordelen.
Het is een compliment aan de ander, wanneer u uw eigen ‘domheid’ toont. Door de vragen aan uw gesprekspartner voelt deze zich niet alleen gewaardeerd, maar hij ziet u als een betrokken en intelligent persoon!
Excellente verkopers krijgen van de klant een compliment omdat zij zoveel van het bedrijf van de klant wisten, terwijl hij slechts de juiste vragen heeft gesteld.

Ook ondernemers maken gebruik van de excellente kwaliteit dom te zijn. Zij stellen zich hulpeloos op door te zeggen dat zij zonder de hulp van de ander nergens zouden zijn en geven daarmee de ander het gevoel van onmisbaarheid. En dan nog de netwerker, die zich er in gespecialiseerd heeft om in een samenleving waar altijd iedereen overal verstand van heeft, ‘domheid’ als excellerend wapen te gebruiken.

Rob Lammers
¹) woordblindheid; ‘negenenzeventig’ schrijft men als 97 en ‘onmiddellijk’ als omideluk.

r.lammers@carrerac.nl