Heb jij deze brief al eens aan je manager gestuurd?

Meer dan twintig jaar geleden kreeg ik deze brief onder ogen. Opmerkelijk genoeg is er, ondanks veel nieuwe theorieën over leidinggeven, nog niets veranderd voor managers.

Lieve ouders,

Verwen mij niet te veel. Ik weet zelf ook wel dat ik niet alles hoef te krijgen wat ik vraag. Ik vind het leuk jullie uit te proberen, dus doe daarom ook maar liever geen beloften die jullie misschien niet na kunnen komen. Ik zou daardoor mijn vertrouwen in jullie kunnen gaan verliezen. Wees vooral niet inconsequent, want dat brengt mij in de war en daardoor zal ik nog meer proberen overal mijn zin in te krijgen. Zo ben ik nu eenmaal!

Wees gerust flink tegen mij enlieveouders spreek mij direct aan op dingen. Dat is wel fijn, want dan weet ik tenminste precies waar ik aan toe ben. Gebruik liever geen macht om mij op te voeden, want daar leer ik alleen maar van dat het daadwerkelijk om macht draait. Ik reageer veel gewilliger als jullie mij gewoon leiden.

Besteed niet zoveel aandacht aan mijn slechte gewoonten. Benadruk ze niet, anders is het voor mij een bewijs dat het opvalt en zal ik ermee doorgaan. Ik krijg dan zeker aandacht.

ZEUR NIET! Als jullie dat wel doen, doe ik toch gewoon alsof ik doof ben. Denk ook niet dat jullie zelf volmaakt of onfeilbaar zijn, want dat geeft mij het machteloze gevoel dat ik dat nooit zou kunnen bereiken. Fouten zijn geen zonden! Geef mij vooral niet dat gevoel. Ik moet van mijn fouten kunnen leren zonder het gevoel te krijgen een sufferd te zijn. En als jullie mij willen corrigeren, doe dat liever niet waar anderen bij zijn, of willen jullie zo nodig je macht over mij bewijzen? Dat zou namelijk gedachten in mij oproepen om het nog eens te doen. Bespreek het liever later, wanneer we alleen zijn.

Maak je maar geen zorgen over het kleine beetje tijd dat wij samen doorbrengen. Waar het om gaat is, HOE we die tijd doorbrengen. Vergeet niet, dat ik niet kan opgroeien zonder een heleboel begrip en aanmoedigingen, maar dat hoef ik jullie eigenlijk niet te vertellen, toch?

Tot slot lieve ouders: Ik leer meer van een goed voorbeeld, dan van ouders die steeds kritiek op mij hebben.

Jullie liefste kind

r.lammers@carrerac.nl