Echt luisteren.
Je luistert niet! Zo af en toe krijg ik deze tekst te horen. Vaak van man, kind of collega. Soms letterlijk en soms in een verpakte vorm. Gelukkig niet al te vaak, wel altijd onverwachts. Onverwachts omdat ik me er simpelweg niet van bewust ben dat ik er met mijn gedachten niet bij ben. Ik kan tientallen redenen bedenken waarom diegene niet mijn volledige aandacht heeft, geen enkele is een goed excuus.
Ik betrapte mezelf er vorige week op deze tekst te gebruiken. Mehmet, een overenthousiaste jongen, belde me voor het maken van een afspraak voor het verhogen van mijn vindbaarheid op internet. Het opgedreunde belscript was een overduidelijk standaard verhaal. Mehmet ratelde achter elkaar door, zo van: “als ik maar aan het woord blijf, kan ik niet afgewezen worden en misschien vertel ik aan het eind nog iets interessants”. Na een paar pogingen iets tussendoor te zeggen, heb ik zijn verhaal afgeluisterd. In een beetje lollige stemming stelde ik Mehmet voor een afspraak te maken om hem te helpen met zijn belscript. Enigszins gepikeerd vroeg hij of ik direct al een tip kon geven. Dat vond ik moedig en nadat hij mij vroeg écht heel eerlijk te zijn (overmoedig), vertelde ik hem wat mij het meest stoorde in het gesprek, namelijk dat hij niet luisterde. Voordat ik goed en wel uitgesproken was, begon hij weer te ratelen. Dit keer over de uitstekende scores die hij en zijn collega’s behaalden. Echt waar, mevrouw Strunk! (tip voor ieder die wel eens belt: de naam noemen is netjes; 12 keer in 3 minuten tijd is irritant). Daarna haastte hij zich om mij goedendag te wensen en op te hangen. Dat positief afsluiten had hij in ieder geval goed onthouden.
Hoe vaak luisteren we niet, of omdat we ons eigen verhaal kwijt willen of omdat we er met onze gedachten niet helemaal bij zijn? Dat is jammer want daardoor missen we veel. Heel veel. Niet alleen in gesprekken met gezin en vrienden, maar ook in ons werk met collega’s, tijdens netwerken en zelfs in gesprekken met onze klanten en prospects. En vaak is het niet eens desinteresse. Meestal zie je het in de ogen van je gesprekspartner als die even tijd nodig heeft om na te denken over wat je net hebt verteld. Tenslotte is wat jij vertelt voor jou bekend, niet voor de ander. Storender is het als dit gebeurt omdat iemand met zijn gedachten al bij de volgende afspraak is.
Laten we eens de tijd nemen om écht te luisteren. Het geeft de ander het gevoel dat we hem of haar belangrijk vinden. Het spaart ook nog eens tijd omdat we direct al meer informatie krijgen en die tijd kunnen we weer goed gebruiken, bijvoorbeeld voor de volgende afspraak!
